​Ongewonen: Leven in een zwijnenstal

Op steenworp afstand van de IJssel, in de gemeente Heerde en iets ten zuiden van Zwolle, ligt het plaatsje Vorchten. In het dorp wonen maar zestig mensen, maar er staan wel vier rijksmonumenten: een oude kerk, een notariswoning en twee boerderijen. Een van die boerderijen is omgebouwd tot woonhuis. Bewoners Mathieu en Marianne vertellen over hun woonboerderij en de unieke omgeving. ‘Onze woonkeuken is in de ruimte waar vroeger de varkens stonden, en onze badkamer in de koeienstal. Daardoor hebben we een badkamer van ruim vijftig vierkante meter.’ Tel daarbij op dat een van de oudste kerken van Nederland in dezelfde straat staat, en je snapt waarom de boerderij zo’n speciale woning is.

​Van boerderij tot uniek woonhuis

In 1786 is begonnen met de bouw van de boerderij. Tot de ombouw werden er vooral varkens en koeien in het gebouw gehouden. De koeien gingen door de grote deeldeuren aan de voorkant, via de aangrenzende weg, naar het weiland naast de boerderij. In de tuin, van meer dan zesduizend vierkante meter, stonden grote schuren. En achterin het stuk land is een vijver, waar vissen in zwommen. Tot het einde van de vorige eeuw deed het gebouw nog dienst als boerderij.

De vorige bewoners, hebben van de boerderij een woning gemaakt: de varkensstal werd een woonkeuken, de deel voor de koeien werd een badkamer van ruim vijftig vierkante meter. In plaats van de stallen in de tuin, kwam er een boomgaard. Toen ze er woonden, hebben Mathieu en Marianne het rieten dak vervangen, de woonkamer/keuken gerenoveerd en de vijver aangepakt. ‘En we hebben er wat muurtjes uit gesloopt’, zegt Marianne. ‘De vorige bewoners hadden de staanders van de gebinten “verstopt” achter bakstenen en gipsen wandjes. Dat vonden we zonde: als je in zo’n oud huis woont, doe het dan goed.’

​

​

​